ziekte van Pfeiffer (Mononucleosis)

Wat is de ziekte van Pfeiffer?
De ziekte van Pfeiffer is een infectie door een virus met o.a. keelpijn en koorts. Bijna iedereen krijgt dit virus, meestal zonder dat het klachten geeft. Pfeiffer komt het meeste voor bij jongeren tot ongeveer 25 jaar.
Kinderen jonger dan 10 krijgen het virus ook vaak, maar op die leeftijd geeft de infectie (bijna) geen verschijnselen.
Bij volwassenen komt Pfeiffer weinig voor, omdat bijna alle volwassenen ooit een infectie met het virus hebben gehad. Ze hebben daardoor afweerstoffen gemaakt tegen het virus. Het Epstein Barr virus of de ziekte van Pfeifer is een virus dat de witte bloedcellen infecteert.

De term "Mononucleosis" werd voor het eerst gebruikt in de jaren 1920 toen geïnfecteerde personen een toename vertoonden van een atypisch type witte bloedcel beschreven als "mononucleair". Ongeveer 95% van de wereldbevolking zou het virus op een bepaald moment bij zich hebben gehad tegen de tijd dat ze volwassen zijn. De  infectieuze Mononucleosis piekt vooral bij 15- tot 24-jarigen.

De ziekte begint vaak met:
* Keelpijn, koorts, en pijnlijk opgezette klieren voor en achter in de hals.
* Ook op andere plekken van je lichaam kunnen de klieren vergroot zijn.
* Op de keelamandelen zit vaak een wit vlekkerig of grijs slijmerig laagje.
* De keelpijn duurt vaak langer dan een week. Soms heeft iemand met Pfeiffer geen keelpijn.
* Op het gehemelte kunnen kleine bloeduitstortinkjes zichtbaar zijn.

Bij sommigen is de lever gevoelig en tijdelijk vergroot. Soms kan iemand met Pfeiffer ook geelzucht krijgen. Dit heeft te maken met de lever die tijdelijk minder goed werkt. Dit gaat meestal vanzelf over.
Andere mogelijke klachten zijn hoofdpijn, misselijkheid, zweten en hoesten. Soms duurt de ziekte langer dan een paar weken. Dan is moeheid het meest opvallende verschijnsel. De meeste mensen die het Pfeiffer-virus bij zich dragen, worden er niet ziek van.

Hoe ontstaat de ziekte van Pfeiffer?
De ziekte van Pfeiffer wordt veroorzaakt door een virus ( Epstein-barr virus). Het virus zit in het speeksel, en het is niet precies bekend hoe het virus wordt overgedragen. Omdat het virus besmettelijk is en ook d.m.v. door zoenen wordt overgebracht, wordt de ziekte van Pfeiffer ook wel ‘kissing disease’ genoemd.

Nadat je het virus gekregen hebt, duurt het 4 dagen tot 7 weken voordat de eerste ziekteverschijnselen beginnen. Je kunt het virus overdragen aan anderen, maar de kans is klein dat zij er ook ziek van worden.
Epstein-Barr-virus (EBV), is een wijdverbreid menselijk herpesvirus, en kan mononucleosis veroorzaken, maar meestal niet. In feite zijn de meeste EBV-infecties niet merkbaar, zelfs niet wanneer ze het meest actief zijn in je lichaam.
Op 35-jarige leeftijd heeft bijna iedereen antilichamen tegen EBV, wat wijst op een eerdere infectie. Slechts 1-2 % heeft langer dan 2
weken last van de typerende vermoeidheid klachten. De groep mensen die erg moe wordt van het virus, is vaak op voorhand al moe en/of loopt op zijn/haar tandvlees. Zij waren dus eigenlijk al overbelast.

Auto-immuunziekte
Het is inmiddels duidelijk dat auto-immuunziekten kunnen worden veroorzaakt door levensstress, psychische stoornissen zoals angst,  depressie, of posttraumatische stress. Dit betekent dat als een persoon EBV (Epstein-barr virus) heeft gehad, de immuniteit verzwakt is, door dat je een moeilijke periode, gebeurtenis, verlies of ziekte doormaakt(e). Er is dan een verhoogde kans op het ontwikkelen van een auto-immuunziekte.

Traditional Chinese Medicine (TCM)
In Traditional Chinese Medicine wordt infectieuze Mononucleosis beschouwd als een ziekte van pathogene vochtigheid, slijm en bloedstolsels veroorzaakt door externe pathogene wind en vuur.

"Als de infectie aanhoudt, zal schade aan Chi (vitale levensenergie) en Yin (koelende energie en lichaamsvloeistoffen) het gevolg zijn, wat resulteert in hun tekortkomingen" (Real Health Medical Senior TCM-arts Brandon Yew)

Milt chakra
Bij bloedonderzoek blijkt dat de meeste mensen met de ziekte van Pfeiffer tijdelijk afwijkende leverfuncties hebben. Wanneer we dit bekijken vanuit de chakraleer gaat het hier om een blokkade van het miltchakra.
Dit miltchakra is een heel bijzonder chakra, want het bepaalt de vorm van de seksualiteit, de communicatie, de relatievorm, de voeding en het denken. Je ziet deze aandoening ook wel ontstaan bij mensen die vaak een belangrijke maatschappelijke functie hebben bekleed of bij perfectionisten. Ze eisten het uiterste en gingen daarbij over eigen grenzen heen. Gebrek aan (zelf)vertrouwen is een emotie die belastend is voor de miltenergie. Miltenergie is in de Oosterse visie gerelateerd aan de spijsvertering.
Gebrek aan zelfvertrouwen vermindert de functie van de spijsvertering, waardoor er spijsverteringsklachten kunnen ontstaan.

Wat zou de emotionele oorzaak kunnen zijn?
Het is het resultaat van een tijdelijke vermindering van het gevoel van eigenwaarde, als gevolg van een schuldgevoel over iets dat heeft plaatsgevonden. Het zou zich bijvoorbeeld kunnen manifesteren wanneer een jongere wroeging voelt over het beëindigen van een of meerdere relaties en een enorme schuldspanning voelt. Hij of zei, heeft de ander(e) op de eerste plaats gezet en "geeft niet meer om zichzelf".
Als het volwassenen treft, kan het zijn dat deze persoon boos is omdat hij of zei geen liefde of erkenning krijgt.
Bij volwassenen staat hier in ieder geval de partner en de relatie tussen het paar op het spel.
Louise Hay spreekt ook over boosheid. Dit omdat je geen liefde en/of waardering krijgt. En, net als hierboven ook al aangeven is je niet meer, of onvoldoende, voor jezelf zorgt.

De essentie van de ziekte wijst er dus op dat er diepe emoties en krachten in jezelf zijn, die gehoord willen worden en door willen komen, maar die onderdrukt worden! Je reageert er wantrouwend en agressief op, net als op de mensen om je heen.
Je vertrouwt niemand en bent voortdurend op je hoede om je te verdedigen...
Je denkt dat anderen er op uit zijn je te kwetsen en beledigen, maar in feite ben je voortdurend op de hoede voor jezelf. Vol achterdocht.
Het paradoxale is dat je tegelijkertijd op zoek bent naar liefde en erkenning.
Er zit dus dualiteit in de essentie van een ziekte als het Epstein Barr virus opgesloten.
Je wilt je losrukken uit de relaties en van de mensen om je heen, maar eigenlijk ben je boos op jezelf. Destructie uit onmacht.
Een volwassene die aan Mononucleosis lijdt, wil zijn of haar spanning verbergen. Er is een boosheid/ woede die je ervaart omdat je niet wordt herkend, en je lichaam reageert hier duidelijk op. Blijkbaar is er de illusie dat jij denkt je gevoelens voor je lichaam te kunnen verbergen, maar dat werkt dus niet….

Noodrem
Een chronisch virus zoals bijvoorbeeld het Epstein Barr virus, heeft een hele duidelijke functie!
Als je blijft doen wat uiteindelijk de reden is geweest van het ziek worden, dus als je terugvalt in de essentie van de ziekte, dan trekt een chronische ziekte vanzelf  aan de noodrem en drukt je weer even met je neus op de feiten. Dit  door het opspelen van de symptomen die horen bij de betreffende ziekte. Dus zelfs een chronische ziekte vervult in die zin dus een belangrijke functie....

Het is dus ook hier weer over duidelijk, dat emoties die niet of onvoldoende verwerkt zijn, uiteindelijk voor problemen zullen gaan zorgen.
Als we de innerlijke spanning steeds verder opvoeren, dan knijpen we als het ware steeds meer onze energiebanen of meridianen af, waardoor er minder levensenergie (Chi) de cellen kan bereiken.
Ons lichaam is veel slimmer dan we denken, het geeft ons altijd signalen. Eerst vaak kleine, daarna steeds grotere.
Het is dan aan ons om deze signalen te leren herkennen, en daar ook echt mee aan de slag te gaan.

Energetische therapie
Voor alle energetische blokkades, kan een energetische therapie heel veel ondersteuning bieden om deze blokkades te verwijderen en de energie weer goed te laten stromen, waardoor klachten zullen verdwijnen. Hoe veel sessie je nodig hebt, dat weet ik niet precies.
Als het een grotere klacht is, bijvoorbeeld PTSS of OCD , zal het helaas niet met 1 sessie op te lossen zijn, maar over het algemeen heb je aan 1 tot maximaal 3 á 4 sessies echt genoeg.
Bij PTSS en OCD zou het kunnen zijn dat er na 6 of 7 maanden nog een keer een of twee sessie nodig zijn, maar mogelijk ook niet.
Jij bent altijd de enige die dit kan bepalen, je kent je eigen lichaam namelijk het beste.
Het is ook niet de bedoeling dat je afhankelijk zal worden van deze sessies! Jouw lichaam kan heel veel zelf, soms heeft het alleen wat ondersteuning nodig, dat is alles!

Voor meer informatie over deze sessie kun je altijd vrijblijvend contact met me opnemen. 
https://www.reconnectivehealingbilthoven.nl/contact