Auto-immuunziekten (1)

De emotionele betekenissen achter auto-immuunziekten
In Nederland leven ongeveer 1 miljoen mensen met een auto-immuunziekte (Hoefnagel et al. 2016). 
Het vermogen van ons lichaam om ziekten te bestrijden verandert voortdurend. De kracht van ons immuunsysteem neemt toe en neemt af, beïnvloed door stress, ouderdom, het tijdstip van de dag en onze gemoedstoestand. Ons immuunsysteem is constant in beweging; onze gezondheid balanceert eigenlijk op een slap koord.



Het grote aantal immuuncellen in ons bloed heeft bijvoorbeeld de neiging om 's avonds te pieken en is in ochtends het laagst.
Er zijn veel veranderingen die 's nachts met ons immuunsysteem plaatsvinden, omdat ons lichaam in een andere staat van activiteit en energieverbruik komt, en op zijn beurt lijkt ons immuunsysteem te worden beïnvloed door hoe we slapen.
Verminderde slaap, minder dan vijf uur per nacht, correleert met een verhoogd risico op verkoudheid en longontsteking.
Daniel M. Davis, hoogleraar immunologie aan de Universiteit van Manchester  (" De geheimen van het immuunsysteem onthullen en hoe ze zullen leiden tot een revolutie in gezondheid en welzijn.") 

Van een verkoudheid, een snijwond, tot een virus, de natuurlijke afweer en het immuunsysteem van ons lichaam werken 24/7 om ons  lichaam gezond en in balans te houden. Het is een zeer intelligent systeem dat in staat is om (in de meeste gevallen) een gemuteerde cel te herkennen van een normale cel. Maar bij een auto-immuunziekte ziet het immuunsysteem gezonde cellen en weefsels aan als iets vreemds... wat resulteert in een chronische ontstekingsaanval op je spieren en cellen.
Er is ergens een storing in de communicatie opgetreden.

 

Wat is een chronische immuunziekte?
Bij een chronische immuunziekte functioneert het immuunsysteem niet goed. Er zijn grofweg vier soorten:
* De afweer is te sterk en richt zich naar binnen (auto-immuunziekten zoals reuma)

* De afweer is te sterk en richt zich op externe factoren (allergieën, eczeem)

* De afweer is te zwak en richt zich onvoldoende naar binnen (lichaam ruimt verkeerde cellen zoals kanker niet op)
* De afweer is te zwak en richt zich onvoldoende op externe factoren (afweerstoornissen, bijvoorbeeld een stoornis in de aanmaak van antistoffen)

 

Waarom krijg je auto-immuunziekte?
Een auto-immuunziekte ontstaat als er bij het opruimen van lichaamseigen celresten iets verkeerd gaat.
Dit gebeurt bijvoorbeeld als goedwerkende cellen worden opgeruimd door het lichaam.  Hierdoor beschadigt het orgaan waarin deze cellen voorkomen.
Uit onderzoek is inmiddels gebleken, dat het fysiek vertonen van symptomen in feite de laatste fase van het ziekteproces is.
Dit is duidelijk in tegenspraak met het moderne medische systeem, dat stelt dat symptomen de eerste indicaties zijn van een ziektevorming. In veel oosterse tradities begint het fysieke lichaam (het lichaam dat het dichtst bij ons staat) echter pas symptomen te vertonen als een stoornis zich door veel verschillende aspecten van onszelf heeft verplaatst, inclusief ons emotionele en mentale lichaam en andere subtiele lichamen die ons omringen (zie hieronder voor een weergave hiervan)

blog autoimmuunziekte door Reconnective Healing Bilthoven

Wanneer we ziekte op deze manier leren te begrijpen, kan fysieke pijn of ongemak betekenen dat de stoornis al een heel eind is gevorderd en nu zeer duidelijk onze onmiddellijke aandacht nodig heeft. Daarom is zo het belangrijk is om de emotionele betekenissen achter ziekte (eigenlijk elk fysiek symptoom) te begrijpen, omdat het ons een indicatie geeft van wat er werkelijk in ons energetisch lichaam omgaat.
Op die manier kan ziekte onze grootste leermeester worden.

Delen van dit blog  kunnen met je resoneren, terwijl andere delen mogelijk niet, dit zijn allemaal slechts mogelijkheden van wat ze vaak kunnen betekenen. Dus moedig ik je aan om ze met een open geest te lezen, er zijn altijd veel invloeden. Bovendien doen deze betekenissen geen afbreuk aan het feit dat jouw lichaam mogelijk toch een echte fysieke genezing nodig heeft!

Het kan soms een moeilijk proces zijn om te bepalen welke auto-immuunziekte iemand heeft. Symptomen kunnen vaag zijn omdat auto-immuunziekten zich op zoveel verschillende manieren kunnen voordoen, met gevolgen voor de schildklier, de hersenen, de huid of andere organen. Als je aan een auto-immuunziekte lijdt, is die hoogstwaarschijnlijk heel subtiel begonnen, zoals vermoeidheid, slapeloosheid, een beetje spierpijn, hoofdpijn, een beetje duizeligheid en krampen met diarree.
Toen merkte je (dagen of maanden later) dat de pijn nooit wegging en voelde je extreme vermoeidheid, gewrichtspijn, vaker hoofdpijn, geheugenverlies en pijn in de onderrug en de blaas enz. . Je ging naar je eigen dokter en misschien nog een en nog een in de hoop dat een van hen je klachten zou verklaren en oplossen. Aanvankelijk kreeg je mogelijk  antibiotica  of misschien wel antidepressiva ,en moest je maar eens meer rusten. Het leek beter te gaan, en twee of drie weken daarna verslechterden je symptomen weer.....
Met het gevoel in een visuele cirkel terecht te zijn gekomen, en voel je je misschien gevangen in je eigen persoonlijke hel!

 

Een van de meest complexe en belangrijke systemen in het lichaam, het immuunsysteem bestaat uit de lymfeklieren en -knopen, de thymus, amandelen, milt en witte bloedcellen.
De belangrijkste functie van het immuunsysteem is om vreemde stoffen (antigenen), zoals virussen of bacteriën, te herkennen en te voorkomen dat ze schade aanrichten. Dit is het vermogen om jezelf te beschermen tegen ziekte. Het is een besef van de relatie tussen binnen en buiten, in hoeverre je wordt beïnvloed door die relatie, en het vermogen om onderscheid te maken tussen wat jij bent of niet jij bent, tussen het zelf en iets anders dan het zelf.
Als het immuunsysteem overactief is ten opzichte van externe antigenen, zoals pollen, kan er een allergie ontstaan.
Als het immuunsysteem overactief is tegen een intern antigeen, kan het het lichaam gaan vernietigen, zoals bij auto-immuunziekten.
Als het onderactief is, ontwikkelt zich een infectie.
Als het onderactief is, zullen zich abnormale lichaamscellen ontwikkelen, zoals bij kanker. (Your Body Speaks Your Mind, Deb Shapiro)

 

De meesten mensen met deze klachten,  zijn gekwetst door ervaringen uit de kindertijd en/of relaties in het leven. Met weinig emotionele stabiliteit lijden we dan omdat het pijn doet, en vaak wordt die pijn diep in de kern van ons wezen gevoeld.
Het kan ernstige schade toebrengen aan onze persoonlijke macht als deze wonden onze eigenwaarde en ons zelfrespect aantasten.
Als we schuld op ons nemen of ons ontoereikend voelen, kunnen we extreem defensief worden. Dus, dingen zeggen tegen bijvoorbeeld dierbaren, die we niet kunnen terugnemen. Maar wanneer onze diepe gevoelens en behoeften naar boven komen, kunnen we ze onbewust boos, impulsief en soms zelfs seksueel afweren. Vaak ontkennen we onze behoefte aan nabijheid en intimiteit en proberen we emotioneel zelfvoorzienend te zijn. Maar dat is eigenlijk niet wat we echt willen.

Wat is er mis met mij? Waarom is mij dit overkomen?
Ten eerste is er niets mis met jou!
Er zijn talloze situaties en omstandigheden (vanaf je kindertijd) die "onbewust’" ernstige schade kunnen toebrengen aan je staat van zijn.
* Misschien heb je te maken gehad met misbruik of verraad.
* Misschien heeft iemand of iets je in de steek gelaten en je het gevoel gegeven dat je het niet waard bent.
* Misschien ben je op onnoemelijke manieren geschonden en voel je de schuld of schaamte, wat veel te veel is om te dragen, maar je  weet niet waar
   je het moet stoppen.

Dit zijn het soort wonden die ongemak veroorzaken, onze eigenwaarde aantasten, ons vertrouwen aantasten, ons verbitteren en ons laten huilen "wee mij!" om zo onnodig door het leven te lijden.
Wanneer de energie van het immuunsysteem wordt afgeleid van zijn normale functies om de adrenalinestoot (crisis) in het lichaam op te vangen, produceert het grote hoeveelheden cortisol,  waarvan bekend is dat het in hoge niveaus miljoenen antilichamen doodt terwijl ze door ons lichaam stromen. Zonder deze antilichamen, om ons te beschermen, worden we kwetsbaarder voor ziekten.

Als je bang bent, sturen je hersenen een chemische stof naar je bijnieren om je lichaam voor te bereiden op vechten of vluchten. De bijnieren geven de chemische boodschapper cortisol af ter voorbereiding om beschadigd weefsel te genezen en je immuunsysteem te stimuleren. Maar te veel cortisol veroorzaakt ontsteking in het lichaam, niet het soort reactie van het immuunsysteem dat we willen voor genezing. Dit hormoon kan ons uitdrogen en ervoor zorgen dat we meer voedingsstoffen en vitamines verbruiken, waardoor er onvoldoende  overblijft om te genezen.

Als we erg gestrest of erg "giftig" zijn, zullen we meer stress gebruiken om high te blijven om een crash te voorkomen, vandaar dat sensatiezoekers op het randje leven totdat ze opbranden, een ernstige ziekte ontwikkelen of een draaglijke manier vinden om met de constante strijd om te gaan in zichzelf.
"Als ik mezelf niet constant in de hand houd, ben ik bang om woedend te reageren, depressief te worden of iets geks te doen".
Je hebt het nodig, we hebben allemaal activiteiten nodig om onze giftige emotionele stress en alle dagelijkse eisen van het leven tegen te gaan. Bijvoorbeeld;
Tijd voor jezelf, een warm bad of douche te nemen, te mediteren, te gaan wandelen of zelfs rond te hangen met vrienden. Als ons zenuwstelsel is opgewonden, krijgen we spanning en naar alle waarschijnlijkheid stresshormonen in het bloed.
Wanneer we in harmonie zijn met onze ziel, zijn we gevuld met fysieke en innerlijke kracht, moed, vriendelijkheid, nederigheid en zelfbeheersing. Deze ongelooflijke dans van kracht helpt ons symptomen van vermoeidheid, depressie, ziekte en wanhoop te overwinnen. Het heeft het vermogen om lichaam, geest en ziel samen te brengen als één.

Louise Hay, Inna Segal, Debbie Shapiro, Mona Liza Scultz, M.D., Carol Ritberger. M.D., en vele, vele anderen maken bekend dat stress gerelateerde ziekten het hoogst zijn wanneer we de controle over ons leven verliezen, ons depressief, eenzaam, hulpeloos en hopeloos voelen. Als je een chronisch laag zelfbeeld hebt, kunt je een gevoel van falen in de maag, de druk van zelfverwijt in uw hart of de pijn van schaamte in uw keel voelen…
We begrijpen nog niet alle manieren waarop chemische stoffen in de hersenen verband houden met emoties en gedachten, maar het belangrijkste punt is dat onze gemoedstoestand een onmiddellijk en direct effect heeft op onze lichaamstoestand.
We kunnen het lichaam veranderen door om te gaan met hoe we ons voelen. Als we onze wanhoop negeren, ontvangt het lichaam een "sterf"-bericht. Als we omgaan met onze pijn en hulp zoeken, dan is de boodschap: "Leven is moeilijk maar wenselijk", en het immuunsysteem werkt om ons in leven te houden.( Bernie S. Siegel, MD)

Het immuunsysteem begint af te brokkelen wanneer je je onzeker voelt, innerlijke conflicten ervaart, je onder druk gezet voelt, duwt in plaats van toestaat, of je bedreigd en gemanipuleerd voelt.
Hier mag je leren om je van binnen te concentreren en de aangeboren wijsheid van je lichaam je te laten weten wanneer het moet werken en wanneer het moet rusten. Focus op trouw blijven aan jezelf en de moed hebben om op te komen voor jezelf en voor wat je gelooft. Oefen met nee zeggen tegen anderen, want altijd ja zeggen kan je welzijn in gevaar brengen. Streef ernaar om in balans te leven, vervul je eigen behoeften en verlangens voordat je je zorgen maakt over anderen.  "Your body's secret language, the essential guide to health and wellness" ( Inna Segal)
Hieronder vind je een link, naar een mooie en duidelijke YouTube uitleg ,door Pierre Capel (emeritus hoogleraar Experimentele Immunologie aan de Universiteit Utrecht. Hij studeerde Biochemie aan de Faculteit Wiskunde en Natuurkunde van de Universiteit van Amsterdam)  https://youtu.be/NCGtw-21miM

Het verband tussen kindertrauma en het later ontwikkelen van een auto-immuunziekte is vergelijkbaar met het verband tussen een fastfooddieet en obesitas of tussen alcoholisme en leverfalen.
Voor elk JA kruisje op een vragenlijst die iemand ingevuld heeft, nam de kans op een eerste ziekenhuisopname met een auto-immuunziekte met 20 % toe voor vrouwen en met 10 % voor mannen. Met andere woorden, een vrouw met drie ongunstige jeugdervaringen heeft 60 % meer kans om in het ziekenhuis te worden opgenomen met een auto-immuunziekte dan een vrouw zonder ongunstige jeugdervaringen.
De soorten kruisjes omvatten; fysiek, emotioneel of seksueel misbruik in de kindertijd; getuige zijn van huiselijk geweld; opgroeien met huishoudelijke middelenmisbruik, psychische aandoeningen, ouderlijke echtscheiding en / of een opgesloten lid van het huishouden.

Zelfhaat en epigenetica als emotionele wortels
Er zijn inmiddels zeer sterke aanwijzingen dat een auto-immuunziekte geworteld is in zelfhaat. Je valt jezelf aan!
Dat kan bij sommige mensen waar zijn, maar zelfs als dat zo is, gaat dit dan wel ver genoeg?
Zelfafwijzing gaat vaak terug naar de vroege kindertijd, met een emotioneel beledigende (of ze het nu van plan waren of beseften of niet) ouder of een andere naast familie lid van wie je geen goedkeuring kreeg. Met zelfhaat voldoe je nooit helemaal aan je eigen verwachtingen, maar waren het in de eerste plaats echt jouw verwachtingen? Wie heeft je geleerd dat je alleen je eigen minachting waard bent?
Die kritische interne stem is goedbedoeld, in de overtuiging dat als het ervoor kan zorgen dat je goed presteert, er goed uitziet, je de juiste relaties zult hebben. Het is niet de waarheid, het is een valse strategie van de gewonde jongere jij.
Zelfhaat is ook niet altijd zo extreem. Het komt niet over als "haat" om constant je gebreken te zien en eraan te werken. Soms is er een dunne lijn tussen zelfverbetering en zelf-nitpicking/ muggenziften... Het kan een perceptie zijn van hoe je denkt dat je zou moeten zijn, een afwijzing van je ware ontwerp.

Het zijn echter niet alleen psychologische of spirituele oorzaken...
Het is nooit één ding waardoor we ontsporen, we zijn veerkrachtiger dan dat. Auto-immuunziekten zijn een probleem uit de eerste wereld en dan bedoeld men het niet op een manier waarop we de kleine dingen die ons van streek maken, in perspectief zijn gaan plaatsen. Daarmee wordt bedoeld, dat de reeks auto-immuunziekten die we in de ontwikkelde landen zien niet zozeer een derde wereldprobleem is! Het kan niet komen omdat de ontwikkelde landen beter voor hun kinderen zorgen.
Er is een theorie dat het immuunsysteem een bepaald niveau van indringers, vreemde stoffen, infecties, enz. verwacht en als dat niveau niet op natuurlijke wijze wordt bereikt, gaat het immuunsysteem ernaar op zoek en mist het het doel dingen te doen die het zou moeten doen...
Dit is de reden waarom we kinderen gewoon lekker in het zand moeten laten spelen en moeten stoppen met proberen een kiemvrije omgeving te creëren. Een ander idee is dat het sterk verbonden is met onze darmflora, die vrij gemakkelijk van streek raakt doordat onze moderne en industriële voedselvoorziening wordt overspoeld met pesticiden en antibiotica.

Er is ook een heel interessante video wat emoties met water doen. Aangezien we voor het grootste gedeelte uit water, en bloed bestaan, is aan de hand van deze voorbeelden goed te zien wat energie, positief en negatief, met ons lichaam kan doen.
Emoto Masaru (Yokohama, 22 juli 1943, Tokio) verdiepte zich in het concept van microcluster water en de Magnetic Resonance Analysis-technologie.  Emoto deed onderzoek naar water en hij laat, door middel van speciale technieken (bijvoorbeeld in een zeer koude omgeving), foto's maken van ijskristallen, gebruik makend van water dat uit verschillende bronnen komt en dat aan verschillende omstandigheden wordt blootgesteld, zoals geluiden (muziek, spraak) en beelden (geschreven tekst, afbeeldingen). Hij concludeerde uit deze foto's dat deze externe effecten invloed hebben op de energetische structuur van water en zorgen voor het helende effect dat water heeft op de mens.
Hier de link naar de korte Youtube video. https://www.youtube.com/watch?v=O4pR96wgZsI

 

Dit blog bestaat weer uit twee delen, anders is het mogelijk te veel informatie in een keer!
In deel twee ( 28 februari)  beschrijf ik hoofdzakelijk de informatie die ik gevonden heb over een aantal auto-immuunziektes en wat de daarbij behorende emotie ( dus dieperliggende oorzaak) zou kunnen  zijn.

 

Bron verwijzingen volgen in deel twee!

Rating: 3 sterren
1 stem